Skedus

A-boan m’oa diskennet va mignonez en douar,
Ma tirollas warnon noz teñval an enkrez,
Rak den ne gemere perzh e-barzh em glac’har,
               Den ouzhin n’en doa truez.

Ma’z eo doanius gwelet, da bep diskar-amzer,
An delienn o tiskenn, ar vleunienn o weñviñ,
Goude bezañ soñjet, prestik e lavarer :
               Ne c’hallent bevañ mui.

Met me, ken yaouank c’hoazh, bleunienn hanter zigor,
Bezañ gant ar gwalleur war va zreid disec’het,
Taolet ha distaolet, evel war ur gwall vor
               Ur vag hep stur ebet !

Koll a raen pep fiziañs, pa glevis o sevel
Eus an deñvalijenn ur vouezh vadelezhus,
Skiltr evel an avel, kaer evel mouezh un Ael,
               En ur ger, dudius.

Ar vouezh a lavare : « perak kement gouelañ,
Ha perak er gwalleur plegañ kement da benn ?
Ganez ur vignonez a chom c’hoazh er bed-mañ :
               Hounnezh eo da delenn. »

Ha d’ar vouezh-se, kerkent, va c’halon da dridal ;
Dirak va daoulagad an heol a lugerne,
Bez e oan ’vel un den, skoet gant un huñvre fall,
               Pa zihun er gwele.

O va zelenn ken ker ! o va brasañ teñzor !
Nag a zevezhioù kaer a zlean dit em buhez !
Daoust ha pet a frealzi c’hoazh war zouar an Arvor,
               Goude ma vin er bez ?