Skedus

Darn a lâr : d’ar c’houlz-se ne oa ket c’hoazh digor
Ar strizh a zo bremañ karzhet ’tre an daou vor.
Ne oa ket c’hoazh ezhomm deus bag ar mordead
Evit mont da Vreizh-Veur : an dud a yae war droad.
Met tud all gouiziek a lavar c’hoazh ivez
’Oa Breizh-Veur enezenn a-grenn war-benn neuze.
N’eus forzh, treuzet gante strizh-vor pe gour-enez,
Pep rumm, er vro nevez, ’savas rouantelezh.

Met an holl Geltied ne dreuzjont ket ar mor,
Rak un nebeud rummoù ’ziskennas en Arvor.

Arru e Penn-ar-Bed, e Breizh, an dud hep doan
A zistroas war-gleiz betek ar Mor-Bihan.
« - N’hellomp ken mont pelloc’h… amañ ’vo an diskuizh :
Soñjomp eta bremañ da sevel un iliz. »

Neuze ’welas ar bed pezh n’oa ket gwelet c’hoazh :
Brasañ labour bet graet war an douar biskoazh.
Den ne oar pet bloavezh, pet kant vloaz marteze,
E padas al labour graet en enor Doue.
Ugent milier mein-hir, plantet evit biken
War an dachenn ’n o sav, a zouge an doenn ;
Met an doenn ’oa skañv neuze d’an ilizoù :
Ne c’houl’ed evite nemet bolz an neñvoù.

Dirak iliz Karnak, ’met bezañ ’vefe dall,
Mezhevenniñ ’ra ’n den o soñjal e gwechall.
- Peseurt tud e oac’h ’ta, o ma zadioù ker !
Ha pegen bihan ’omp hirie en ho keñver,
Pa oac’h kap, er c’houlz-se, dre gorf ha dre spered,
D’ober al labourioù hon lak c’hoazh estlammet !
Hogen ivez keit ma, du-se, ’tu all d’ar mor,
D’an Doue peurbadus e raed memes enor.
En holl vroioù Breizh-Veur, evel en Iwerzhon,
Deus an amzer gozh-se eo chomet bev ar c’houn.