Skedus

Ha me ivez war hent ma bro ;
N’eo ket ’vit lod eus he madoù,

Ur mabig ankouaet ganti
’Korn an iliz ’z ay da bediñ.

Goude Pontrev ha Pleuzal,
Tremenet Peurid, ’oa noz-dall :

N’in ket ’vel ul laer ’kreiz an noz,
Amañ ’azezin war ar roz

Eus al lec’h ’welis alies
Tour hag iliz ha tiegezh,

Tiegezh ar gêr ha bered :
’Vit an noz-mañ n’o gwelan ket.

C’hwezh-vat ’zeue eus an draonienn,
C’hwezh ar bleunioù gant an dosenn,

Bleunioù n’ouzon ken o anv,
’Vel den ma hini ’barzh ma bro.

Ha kollet ar c’houlz eus ar bloaz,
Nevez-amzer nag hañv ne oa ;

Ne oa na mare nag amzer :
Ne vorzhole ken ar c’hleier,

’Vel er vuhez da virviken
Ar c’hleier ne vorzholent ken.

Hag eñ ’mañ an deiz o sevel
Gant ar vrumenn a sav uhel,

Hag eñ eo an deiz ar vrumenn
A sav du-hont eus an draonienn :

N’en deus ket kanet ar c’higi,
Na dre an hentoù ar c’hirri ;

Ne gan na kigi nag evned.
’Mañ ar vrumenn ’us d’ar vered.

Ha neuze me ’welis ur verc’h,
Ur verc’hig e gwenn evel erc’h,

Digor he divrec’h war he bez ;
Digor ar vered ’vidon-me.

Ha pa ’meus tostaet eno,
Hi ’blegas ’ti ar re varv,

Kempennet evit eurediñ ;
Ha me stouet war ma daoulin,

Rak Annaig zo dimezet
Hag an Ankoù zo he fried.

Pedet ’meus ’vit an anaon ;
Met ne bedin ken evidon :

Frealziñ ne ra pedennoù
’Vit bout karet ur c’horf marv.

Pa’z on bet savet alese,
En ivin un draskig ’gane.

Ar maezidi ’oa er parkoù
Hag ar c’hirri dre an hentoù.

Ar beleg ’daol war an arched
Un tamm pri ha dour benniget ;

Ma holl zaeroù ’meus skuilhet me,
Ha prennet ma c’halon ivez

Taolet an alc’hwezh er vered,
Da ziwezhañ pa ’meus lâret,

Lâret da goantiz an Ankoù ;
- Kenavo, Naig, Kenavo. -

Mard eo un huñvre kement-mañ,
Kalz a zo gwirionez ennañ.