Skedus

An deiz m’on aet pell ouzh ma bro,
D’an holl ’meus lâret kenavo.

Hag o tremen ouzh ar vered,
Da droad ar groaz ’on daoulinet ;

Ur garlantez spern ha lili
Em eus bountet en douar pri,

Ur bodig spern, ’vit e gempenn
Staget tro-a-zro lili gwenn ;

Pedet ’meus an Aotroù Doue
(Ma klev Doue pedennoù-se) :

- Hounnezh a zalc’h ma c’halon baour,
An Ankoù ra ’d ay da’m sikour

Evit an anken d’he stardañ,
Ur wech ma ve de’i da’m ankouaat !

Evel ur sparl e rod ar c’harr
’Treuzo bod spern kalon digar,

Ha ’mesk lili gwenn hec’h ene
D’ober he foan ’chomo noz-deiz !

Ha r’ c’hoarvezfe din kement all !… -
Diwallit ouzh pedennoù fall

’Raok ’oe disec’het ar bod glas
Ha gweñvet lili ’troad ar groaz,

’Troas he fenn d’ar plac’h yaouank :
Gouelet em eus, ’vel ruilh ar stank.

Ma dousig-koant em boe gouestlet,
Ha d’an Ankoù ’z eo dimezet ;

E bered hon farrez bremañ
E kousk he hunig diwezhañ.