Skedus

      Degasit din, m’ho ped, mignoned,
    Va zelenn gozh evit mervel ;
    Marteze, ’raok ma ’m bo peursonet,
    E teuy an Ankoù da’m gervel ;
        Degasit atav
        Va zelennig vrav
’Meus ganti keit all c’hoariet jabadao,
        Ma veulin c’hoazh, mignoned,
        Chistr ar gwir Vretoned.

      An devezh ma’z oan bet dizonet,
    E oa blaz fall war va genoù ;
    Met ur banne chistr a oa tennet
    Ha laket din em c’hrabanoù ;
        Ar werenn kerkent
        ’Vountis ’tre va dent,
Ar chistr a redas e-unan gant e hent ;
        Biskoazh ab’oe, mignoned,
        N’em eus fallgalonet.

      E-pad va holl vuhez tremenet
    Netra ’neus kanet va zelenn
    Nemet Doue, Breizh hag ar Gened,
    Ar bleuñv aour hag ar chistr melen ;
        Ha biskoazh n’em eus
        Labezet va c’hleuz
Gant traoù da gas tud korf hag ene d’an treuz
        ’Vel hini kreñv alaouret
        Pe gozh gwin Gallaoued.

      Dre ’r seurt evajoù ne brienter
    Nemet glac’har ha fallentez,
    ’Lec’h ar chistr a brezeg ar c’huñvder[1],
    Al levenez, ar garantez ;[2]
        Rak gantañ ’ve graet
        Ur sav d’ar spered
Betek an oabl glas ’lec’h ma lugern stered ;[3]
        Diwar chistr e ve kanet
        E yezh ar Vretoned.

      Ar chistr en deus ur galon dener
    Da gemer perzh e stad an den ;
    C’hoarzhin a ray pa vefet seder,[4]
    Ho frealziñ mar ’pe anken ;
        Nag a soñj c’hwerv
        ’Neus kaset en-dro,
Nag a lamm roet d’ar blanedenn c’harv,
       Nag a zaeroù ’neus sec’het
       En ur derriñ sec’hed !

      Ar chistr, evel an heol benniget,
    A lak pep tra al liv gantañ ;
    Dre e c’halloud e ve kinniget
    D’ar paour an huñvreoù koantañ :
        Reiñ ’ra da Yann kaezh
        Eürusted hag aezh,
Levenez, dudi, nerzh ha pinvidigezh,
       Pa verv end-eeun e volenn
       Splannoc’h ’vit aour melen.

      O ! ma n’evfe ken ar Vretoned
    Netra nemet dour avaloù
    ’Vefent barrek un deiz da zonet
    Da drec’hiñ war an holl bobloù ;
        Dalc’hit ’ta, paotred,
        Da sachañ bepred,
’Forzh pe badeziant, pe dime’iñ pe eured,
       ’N ur drinkañ ’tre mignoned,
       War chistr ar Vretoned.

      Va mouezh a glevan o c’hwitellat,
    Tostaat a ra din an termen ;
    Kerc’hit-hu din c’hoazh ur skudellad
    Chistr alaouret a-raok tremen ;
        Dispont d’ar marv,
        Trinkomp tro-war-dro
Ken’vo d’oc’h, va zud, va zelenn ha va bro,
       Ha kement tra ’meus kanet
       Ab’oe m’em’on ganet !

      Setu va fenn karget a dommder
    Ha va c’halon leun a esper ;
    Bremañ me ’z ay dinec’h ha seder
    Da glask digor digant Sant Per ;
        Hag eñ ’lavaro
        Kerkent ma welo
Liv ar chistr melen e korn va muzelloù :
       « Digoromp frank adarre
       D’ur Breizhad a-zoare ! »

[1]Ds douster

[2]Ds Ar peoc’h, ar joa, ar garantez ;

[3]Ds War-zu an oabl glas ’lec’h a lugern stered ;

[4]Ds C’hoarzhin a ray pa vefoc’h seder,